Betonpleats Hinke Zidane 660, beter bekend als Koe 781
In 2011 hadden wij al een hele hippe koe! Deze koe schreef namelijk elke week een stukje voor in de plaatselijke krant. Eigenlijk was ze dus aan het bloggen. Ze was hiermee begonnen omdat ze graag op een laagdrempelige manier wide laten zien hoe een hedendaagse melkkoe leeft. Ze deed zelfs elke week een pose voor op de foto, zodat in beeld goed te zien is hoe haar leven er aan toe gaat. De stukjes gaan over alledaagse dingen zoals eten, melken of rusten, maar ook seizoensgebonden gebeurtenissen en actualiteiten passeerden de revue. Wil je de blog vanaf de start lezen? Begin dan onderaan de pagina met lezen, daar staat de eerste blog!
Hulpboerinnetjes – 7 juli 2011
Als koe heb je het op de Betonpleats zeker niet slecht. Maar nog leuker wordt het als de ‘hulpboerinnetjes’ de stal in komen om te helpen! Drie dames sterk lopen/fietsen/trekkerrijden ze hier rond en vinden het maar wat mooi om heit en pake te helpen met de koeien. Even kijken of er deze keer nog wat lekkers in de kieper zit!
Regen! – 30 juni 2011
Na een extreem droog voorjaar heeft het de afgelopen weken eindelijk weer geregend zoals jullie gemerkt hebben. Het waren flinke buien met soms wel 25 tot 30 mm regen! Het kwam niet altijd iedereen uit met feestjes en andere buitenactiviteiten, maar mijn baas was toch wel erg blij met de regen, net zoals de meeste andere boeren denk ik! Nog steeds kan het land wel extra water gebruiken, maar het ziet er om ons heen weer een stuk frisser en groener uit, en het gras heeft de groei weer flink te pakken! Ook de beregeningsinstallatie kan weer binnen blijven.
Volgende week kunnen jullie mijn laatste bijdrage aan de Balkster Courant verwachten. Hoe dat er uit zal zien is nog een verrassing. Tot volgende week!
Spannende tijden! – 23 juni 2011
Op het moment dat het gras ingekuild wordt, zijn het vaak spannende tijden: Zou het lukken om het gras voor de regen in de kuil te hebben? Niet alleen het droog inkuilen is van invloed op de kwaliteit, ook de nauwkeurigheid waarmee gewerkt wordt is van groot belang. Zo werkt mijn baas met de modernste machines om snel, schoon en efficiënt te werken en wordt elke keer weer gecontroleerd of alles goed afgesteld staat. Niet te hoog, niet te laag maaien, de schudder en hark niet door de bodem laten gaan en als laatste moet de loonwerker met de hakselaar het gras goed verwerken, zodat het allemaal netjes in de bult komt. Tot nu toe is het dit jaar gelukt om alles droog in te kuilen, maar in weken zoals deze valt het niet altijd mee om tussen de buien door te kuilen!
Waar mijn baas faalt, scoort Gabe – 16 juni 2011
Met kunstmatige inseminatie (KI) worden wij allemaal drachtig gemaakt. Tenminste, dat probeert mijn baas. Maar soms lukt dat niet en dan mag stier Gabe aantreden. Gabe loopt bij de oudste pinken in de stal, en is de hele dag bezig met speuren naar pinken die nog niet drachtig zijn. Het lukt hem dan bijna altijd wel om de pink drachtig te krijgen. Heel af en toe mag hij ook nog een koe dekken, wanneer deze door KI niet drachtig wordt. Ik ben zoals je weet al heel snel weer drachtig geworden, dus voor ons blijft het bij even kennismaken en snuffelen.
Groot onderhoud – 9 juni 2011
Deze week staat ons erf een beetje op de kop. In de stal merken we er niks van, maar bij de vergister is het een grote drukte. Een grote kraan heeft het dak er af gehaald en alle mest is uit de vergister gepompt. Daarna wordt hij helemaal schoon gespoten van binnen en nagekeken of er ook dingen kapot zijn. Als alles weer gemaakt is, komt er een nieuw houten dak op, met daaroverheen weer een zwart flexibel dak. Daarna kan de mest er weer in en hoopt mijn baas dat de motoren snel weer draaien! Een flinke klus dus, zoals je kan zien op de foto!
Schoon uier, schone melk – 2 juni 2011
Hygiëne rondom het melken is ontzettend belangrijk: niet alleen willen jullie allemaal graag gezonde zuivel eten en drinken, maar ook voor de gezondheid van mijn uier is het belangrijk. Ik heb de vorige keer al kort iets gezegd over het celgetal en kiemgetal van de melk. Zoals gezegd wordt het celgetal bepaald door mijn uiergezondheid: Zit er een (dreigende) ontsteking in mijn uier, dan is het aantal cellen in de melk verhoogd: een teken dat er iets mis is in mijn uier, maar ook een lagere kwaliteit van de melk. Om te voorkomen dat we uierontsteking (mastitis) krijgen, is het belangrijk dat er schoon gewerkt wordt. En aangezien wij koeien niet echt zindelijk te noemen zijn, valt dat niet altijd mee!
Voor het melken wordt voor elke koe een schoon doekje gepakt en worden de spenen schoongemaakt. Daarna wordt de melk voorgestraald, zodat mijn baas goed kan zien of de melk er mooi schoon en wit uitziet. Allemaal signalen of wij gezond zijn of niet. Ook stimuleert dit het ‘laten schieten’ van de melk, wat ook weer goed is voor de uiergezondheid. Na het melken wordt de melkstal helemaal schoongespoten en wordt alle apparatuur grondig gereinigd: Alles voor een hoge kwaliteit van onze melk!
Belangrijk transport – 26 mei 2011
Iedere drie dagen komt deze tankauto bij ons op het erf om de melk op te halen en naar een van de zuivelfabrieken van Friesland Campina te brengen. Daar maken ze de lekkerste dingen van mijn melk. De melk staat onder strenge controle. De chauffeur van de tankauto neemt tijdens het laden een monster van de melk, wat in het laboratorium onderzocht wordt. Zo mag er natuurlijk geen penicilline in de melk zitten, maar ook wordt gekeken naar het celgetal en het kiemgetal. Het celgetal zegt iets over de gezondheid van ons uier (bijvoorbeeld mastitis) en het kiemgetal zegt iets over hoe hygiënisch het melken en de opslag gebeurt. Als deze getallen te hoog zijn, wordt de boer hierop aangesproken en moet hij maatregelen nemen. Zo zie je maar: een goed, gezond en lekker zuivelproduct begint al bij mij en mijn collega’s!
Koude melk – 19 mei 2011
De melk die ik geef is lekker warm, 37°C. Dat is alleen niet de ideale temperatuur om melk te bewaren. Iedere drie dagen komt de tankauto de melk ophalen, tot die tijd moet het koud en natuurlijk heel schoon bewaard worden. Dat gebeurt in deze grote tank, waarin het lekker koud is: 3,7°C! Om te voorkomen dat het vet op de melk gaat drijven, zitten er ook nog roerders in, die regelmatig de melk even roeren. Op deze manier blijft de melk het lekkerst en kunnen ze er in de zuivelfabriek (Friesland Campina) kaas, boter, yoghurt of andere lekkere zuivelproducten van maken.
Koe en hond – 12 mei 2011
Je zou zeggen dat honden standaard op een boerderij horen. Vaak zie je ook wel een hond rondlopen als je bij een boer op het erf bent. Dat is prachtig, ook hier liepen vroeger honden rond. Tegenwoordig zie ik nooit meer een hond voor het voerhek langslopen, hoe graag mijn baas dat ook wel weer zou willen. Een aantal jaar geleden zijn veel van mijn collega koeien namelijk besmet geraakt met neospora: een virus dat voor veel ellende kan zorgen, doordat de drachtige koeien vaak hun kalfje hierdoor verliezen: niet goed voor de koe, helemaal niet goed voor het kalf en ook veel ellende voor de boer. Helemaal als dit in een jaar tijd bij veel koeien gebeurt…
Het is zo dat honden een grote rol spelen in het overdragen van neospora en dat hier nu dus geen hond meer op de boerderij woont en mijn baas ook geen vreemde honden in de stal wil. Maar… er zijn nog altijd mensen die hun hond uitlaten in de weilanden. Wanneer die honden daar poepen en die poep zit in ons voer, dan hebben wij weer kans om besmet te worden met neospora. Dus namens alle koeien: Kom niet in de wei met de hond, dan blijven wij lekker gezond!
(op de foto poseer ik nog even met een hond, zoals je ziet hebben wij absoluut geen hekel aan elkaar!)
Koehandel – 5 mei 2011
Nee, je hoeft niet bang te zijn dat ik verkocht word! Ik heb mijn baas vandaag nog horen zeggen dat ik niet te koop ben! Maar, elke maandagmorgen komt de veehandelaar langs om te kijken welke stierkalfjes oud genoeg zijn om naar de markt te kunnen en of er ook nog koeien zijn die verkocht mogen worden. Onze baas zorgt erg goed voor ons (eigenlijk worden wij best wel verwend), met als doel een zo lang mogelijk, gezond en productief leven. Maar ook aan koeienlevens komt een keer een einde helaas. Je snapt dat de stal wel heel snel te klein zou zijn als alle koeien zouden blijven. Maar als er geen gekke dingen gebeuren ben ik van plan om hier nog lang rond te lopen!
Slootkantbeheer – 28 april 2011
De pinksterbloem is er weer! Lichtpaars staan ze weer volop te bloeien aan de randen van onze weilanden. Dit komt doordat de buitenste 2 meter van het land niet wordt bemest, waardoor heel veel soorten bloemen, kruiden en andere planten de kans krijgen om te groeien. Op dit moment ziet het dus lichtpaars van de pinksterbloem, in de zomer ziet het er weer heel anders uit. Niet alleen zijn de verschillende bloemen en planten een mooi gezicht, ook is het een plek waar veel insecten op af komen, waardoor het een waar voedselparadijs is voor de kuikentjes van de weidevogels!
Gescheiden mest – 21 april
Nog een technisch snufje bij ons op de boerderij: de mestscheider. Het digestaat dat uit de vergister komt, gaat via deze scheider naar de mestput. Nou ja, alleen het dunne deel van het digestaat komt in die put terecht, alle grotere deeltjes in de mest komen bij elkaar onder de scheider terecht. Op deze manier kan mijn baas de mest gerichter gebruiken op het land: de ‘dunne fractie’ wordt op het grasland gebruikt, de dikke fractie is een goede structuurverbeteraar voor de bodem en zeer geliefd bij tuinliefhebbers. Wetenschappelijk onderzoek heeft namelijk laten zien dat het natuurlijke groeibevorderaars bevat!
Schoon water – 7 april
Je zal wel zeggen: waar sta je nu weer bij te kijken, is dat bij jullie op de boerderij? Jazeker is dit op ons erf. Dit is de waterzuivering waarmee we al het erfwater schoonmaken voordat het de sloot in gaat. Het water dat op de daken van de stallen valt zit hier niet bij, dat wordt apart rechtstreeks op de sloot geloosd. In de tank die je ziet wordt het water rondgesproeid waardoor er extra zuurstof in het water komt. De aanwezige bacteriën zorgen ervoor dat alle verontreinigingen (restanten van bijvoorbeeld de gras- en maïskuilen) opgeruimd worden. Daarna loopt het water nog door een bezinkingssloot waar de zware deeltjes naar de bodem zakken en het schone water de sloot in kan. Dus ook via deze weg zorgen wij voor het landschap rond onze boerderij!
Wintervoorraad graskuil – 31 maart
Nog even een plaatje van het gras dat afgelopen zomer is ingekuild. Elke dag smullen we hier van, dus wilde ik wel eens even bekijken hoe zo’n kuilbult er van dichtbij uitziet en smaakt. Het land is bemest, dus als het een beetje mooi weer blijft, gaat het gras nu snel groeien en kan in mei de eerste nieuwe kuil gemaakt worden voor de volgende winter. Tegen die tijd neem ik jullie uiteraard weer mee voor een kijkje bij het inkuilen, tot die tijd eten wij lekker door van deze graskuil!
Digestaat op het land – 24 maart
Wat hoort er bij het vroege voorjaar op een boerderij? Juist ja, mest op het land. Het gras moet straks wel kunnen groeien en daar is die mest voor nodig. Omdat mijn mest is vergist, noemen we het nu digestaat: een hoogwaardige bemesting voor het land die beter benut wordt door het gras. Bijkomend voordeel is dat er een enorme geurvermindering is door het vergisten. Ons land wordt bemest door middel van de sleepslang techniek: geen zware mesttank achter de trekker die elke keer heen en weer moet rijden, maar de mest wordt via een hele lange slang van de stal naar het land gepompt, waarna het via de zodenbemester in de grond gebracht wordt. Op de foto kan je zien dat ik even een kijkje neem bij het pompsysteem.
Wintergasten -17 maart
We hebben ook deze winter weer bezoek, heel veel bezoek. Als ze allemaal tegelijk langs vliegen is het wel een indrukwekkend gezicht, maar met z’n duizenden tegelijk zitten de ganzen op dit moment het gras op te eten wat eigenlijk straks mijn graskuil zou moeten worden. Mijn baas krijgt wel een vergoeding voor het gras dat de ganzen opeten, maar toch vinden wij het wel erg jammer dat ze het lekkerste gras dat er in het jaar groeit voor een groot deel opeten. Ook wordt het gras er niet echt smakelijk van als al die ganzen er in rondlopen en poepen. Maar, van de vergoeding koopt mijn baas weer ander voer (vaak restproducten van de voedingsmiddelenindustrie) die wij ook erg lekker vinden!
Voorjaar! – 10 maart
Ik weet niet of er nog zo’n lekker zonnetje schijnt als de krant uitkomt, maar op dit moment geniet ik heerlijk van een lekkere voorjaarszon! Hoe kan het ook anders met dit geweldige weer. Alles komt weer tot leven buiten en met de deuren open kunnen wij mooi wat voorjaar opsnuiven en toch van alle gemakken en comfort in de stal genieten.
ZWANGER!! (drachtig) – 3 maart
Ik denk dat de foto wel genoeg zegt: ik ben weer drachtig! Afgelopen week was op het scanapparaat een klein kalfje te zien, dus dat is erg goed nieuws. Of het een koekalfje of een stierkalfje is was nog niet te zien, dat weten we pas in september. Tot die tijd zal je me nog regelmatig in de krant zien staan en hoop ik nog heel wat liters melk te geven.
Gedrag – 24 februari
Voor een buitenstaander lijken wij allemaal op elkaar. Maar niet alleen qua uiterlijk verschillen wij, ook in ons karakter zitten ontzettend grote verschillen, net als bij mensen. Veel koeien zijn goedig en makkelijk in de omgang, maar sommige collega’s zijn echt vervelend. Ook heb je dominante koeien en koeien die altijd ruimte maken voor anderen. Dit is altijd mooi te zien als we in het voerhek staan te eten. Sommigen dulden geen andere koeien naast zich, die worden vakkundig weggepest. Veel koeien hebben ook voorkeur om in een bepaald stuk van de stal te liggen en eten en er zijn zelfs koeien die maar aan 1 kant van melkstal willen staan! Zelf zit ik niet zo moeilijk in elkaar, maar ik zorg er wel voor dat ik krijg wat ik wil en ga zeker niet voor iedereen aan de kant!
Hooi! – 17 februari
Hier even een foto van mij met onze wintervoorraad hooi. Wij krijgen geen ‘gewoon’ hooi, maar gedorst graszaadhooi. Dit is een restproduct van de graszaadwinning, wat vroeger nagenoeg niet gebruikt werd. Doordat wij tegenwoordig hoogwaardig (gemengd) gevoerd worden, is een toefje structuur onmisbaar in ons rantsoen. En daar kan je nu juist dit hooi prachtig voor gebruiken! Hierdoor wordt onze pens geprikkeld om goed te kneden en het voer te fermenteren met behulp van de goede bacteriën in mijn pens. Zoals je kan zien gaat er aardig veel hooi doorheen om ons allemaal in goede conditie te houden.
Insemineren – 10 februari
Vorige week hadden we het over de tocht: de periode dat een koe vruchtbaar is en gedekt of geïnsemineerd kan worden. Bij ons op de boerderij is nog wel een stier aanwezig, maar die dekt eigenlijk geen koeien meer. Wij worden allemaal door een van onze bazen kunstmatig geïnsemineerd. Het ziet er misschien wat raar uit op de foto, maar we hebben hier geen last van hoor! Als we goed tochtig zijn, vinden we al die aandacht zelfs erg leuk!
In een heel klein rietje zitten een heleboel zaadcellen. Deze rietjes worden diep ingevroren bewaard en op het moment dat een koe tochtig is, wordt er eentje ontdooit. Met behulp van een pistolet, worden de zaadcellen tot in de baarmoeder gebracht. Een beetje een technisch verhaal misschien, maar het doel is een kalfje in mijn buik. Binnenkort zal je horen of dat gelukt is!
Een beetje gek doen – 3 februari
Deze week voor het eerst een foto waar ik zelf niet op sta. Ik wil het even over tochtigheid hebben, maar het is mijn baas niet gelukt om een foto van mij te maken terwijl ik tochtig was. Dus, een aantal collega’s van mij was zo vriendelijk om zich voor de camera uit te sloven. Nu is dat uitsloven niet zo moeilijk tijdens de tocht, want dan hebben we altijd even de kolder in de kop. De tocht is de periode dat een koe vruchtbaar is en er alles aan doet om dat te laten weten. Druk rondlopen, overal snuffelen, maar het meest duidelijke is toch wel het springen. Het kan er dan wild aan toe gaan in de stal. Voor onze baas is dit wel mooi duidelijk, hij weet dan precies wanneer hij ons moet insemineren. Daarover de volgende keer meer!
Papierwinkel – 27 januari
Als koe merk ik er niet zoveel van, maar bij boer zijn komt meer kijken dan alleen het praktische werk. Alles, maar dan bedoel ik ook echt alles wordt bijgehouden op papier of in de computer. Ik sta hier voor het zenuwcentrum van ons bedrijf: het kantoor met de belangrijkste computer. Hierin staan al onze gegevens, waaronder bijvoorbeeld ons medisch dossier, maar ook wordt hier automatisch bijgehouden hoeveel melk we geven en hoeveel krachtvoer we krijgen. Iedere morgen tijdens de koffie komt er een lijstje uit de printer met alle ‘attentiekoeien’: de voeropname of melkgift is die dag anders dan anders. Reden voor mijn baas om even bij ze te gaan kijken of alles in orde is. Zoals je ziet heb je vanuit het kantoor mooi zicht de stal in.
Mest – 20 januari
…Wat gebeurde er ook al weer met mijn mest? Deze komt zoals ik al vertelde terecht in de vergistinginstallatie. Mest alleen wil niet zo goed vergisten, vandaar dat er ook wat andere producten zoals plantaardig vet en een mengsel van groente en fruit gebruikt wordt. Eigenlijk allemaal restproducten uit de voedingsmiddelen industrie. Alles komt bij elkaar in een grote silo en wordt lekker warm (40 graden) gehouden en goed gemengd. De bacteriën, die van nature aanwezig zijn in mest, zetten in de vergistingsilo de organische stof om in methaangas. Dit wordt opgevangen en daar draaien twee motoren de hele dag op. Misschien een ingewikkeld verhaal, maar het eindresultaat is dat bij jullie thuis de lamp brandt! Mijn bazen gebruiken naast de stroom ook de warmte nog in hun huizen.
Mijn bijdrage aan duurzame energie – 13 januari
Je zal wel denken, wat voor foto is dit nu weer? Nou, dat zal ik eens haarfijn uitleggen. Ook wij koeien moeten af en toe poepen… Beter gezegd, dat gaat de hele dag door in onze stal. Al deze mest valt door de roosters in de kelder onder ons. Want wat voor mijzelf een afvalproduct is, is voor de vergister op onze boerderij een belangrijke grondstof. Alle mest wordt via een ondergrondse leiding door een pomp naar de vergister gepompt. Wat er daarna mee gebeurt vertel ik de volgende keer! Dan zal je zien dat ik al poepend mijn steentje bijdraag aan de productie van duurzame energie!
Magen – 6 januari
Hoeveel verschillende magen heb ik, weet je dat? Het goede antwoord is vier. Weet je ook nog hoe ze heten, of zal ik dat maar verklappen? Ik heb een netmaag, boekmaag, , lebmaag en de allergrootste heet de pens. Als ik mijn voer eet, komt het eerst in de pens terecht. De inhoud hiervan is wel honderd liter! Hier wordt het voer afgebroken door bacteriën. De meeste deeltjes voer zijn nu nog te groot om door te gaan naar de volgende magen. Daarom komen ze weer in mijn bek terecht en begin ik te herkauwen. De deeltjes worden steeds kleiner en als ze klein genoeg zijn, gaan ze via de netmaag naar de boekmaag. Daar wordt vocht uit het voer gehaald, waarna het naar de lebmaag gaat. Die lijkt het meeste op jullie eigen maag. Ingewikkeld verhaal he? Gelukkig werkt dit allemaal vanzelf en hoef ik er niet bij na te denken. Zo kan ik moeilijk verteerbare gewassen als gras, hooi en maïs toch goed verteren.
Windmolen – 30 december
Even een mooi plaatje van onze molen (900 kWe). Sinds afgelopen april draait hij zijn rondjes en produceert groene duurzame stroom voor zo’n 750 huishoudens per jaar. Dit kan, omdat mijn stal op een van de meest winderige plekjes van Gaasterland staat. Dat is ook altijd te voelen in onze lekker frisse open stal. Daardoor horen we altijd goed het rustige geluid van de molen. We hebben het dan ook direct door als hij om de een of andere reden stil staat.
De stroom van de molen wordt niet op ons eigen bedrijf gebruikt, maar gaat allemaal het net op zodat jullie die kunnen gebruiken.
Windenergie is niet onze enige vorm van duurzame energieproductie. De andere is de mestvergister, maar daar ga ik een andere keer kijken.
Wintertaferelen – 23 december
Je kan er niet om heen, het is winter in Nederland. Met de sneeuw valt het wel mee, maar koud is het wel, ook in onze stal. Om te voorkomen dat de waterbakken bevriezen, zijn ze aangesloten op een rondpompsysteem met verwarming. Zo hebben we altijd water tot onze beschikking. Ook in de melkstal hangen inmiddels weer kacheltjes om bevriezing te voorkomen. Verder maken wij ons niet zo druk om de kou, we gaan gewoon rustig door. Wel is het belangrijk dat we geen bevroren voer te eten krijgen, want daar kan onze pens absoluut niet tegen! Ik heb het gras op de foto dus maar laten staan…
781 aan de top! – 16 december
Het is zover: ik haal momenteel in blakende gezondheid mijn topproductie! Zo’n 50 liter melk geef ik elke dag op mijn spreekwoordelijke sloffen. Ik voel me goed, ik voel me fit en heb niks te klagen. Dit is natuurlijk alleen mogelijk onder goede omstandigheden: goed en lekker vers voer, voldoende ruimte in de stal om te eten en te rusten en met een lekker klimaat. Ik heb nog genoeg energie over om mijn plekje in de rangorde te verdedigen, tochtig te worden en allerlei andere dingen. En dat beetje winterkou kan mij niks schelen. Ik zal mijn best doen om zo nog een tijdje door te produceren! Op de foto mijn volle uier vanuit een bijzonder perspectief.
Weet ik wel wat ik geef? – 9 december
Ja, melk natuurlijk. Maar hoeveel, en wat zit er in, en hoe gezond is die melk? Mijn baas wil dat wel graag weten, vandaar dat er elke zes weken een monster van mijn melk genomen wordt. Dit wordt opgestuurd naar een laboratorium en daar bekijken ze precies wat de samenstelling van mijn melk is: onder andere het vet en eiwitgehalte daarnaast een aantal gezondheidskenmerken. (dat leg ik nog wel een keertje uit!) Ik merk daar zelf helemaal niks van, want het monster wordt tijdens het melken verzameld met speciale apparatuur. Op basis van deze gegevens bepaalt mijn baas onder andere hoeveel krachtvoer we nog extra krijgen. Uiteraard kan mijn baas aan deze gegevens ookzien dat ik een van de topkoeien ben! 😉
Een oogje in het zeil houden – 2 december
Veel mensen zijn gecharmeerd van onze mooie, donkere ogen met die zachte blik… Dat klopt natuurlijk helemaal, maar ik vind de mijne vooral ook functioneel. Het zicht is niet ons best ontwikkelde zintuig: we zien vooral donkere en lichte kleuren en in de verte zien we niet zo scherp als mensen. Toch kunnen we de voor ons belangrijke zaken prima onderscheiden: ons voer aan het voerhek, een ligbox om te rusten en de melkstal voor ons werk. Ook weten we goed de weg te vinden in onze stal. Doordat onze ogen erg aan de zijkant van onze kop staan hebben we een goed overzicht van wat er om ons heen gebeurt. Alleen de achterkant kunnen we niet zo goed in de gaten houden. Enneh, die rode lap voor die stier, dat is natuurlijk een fabeltje!
Streepjescode – 25 november
Sommige mensen vinden ze foeilelijk, maar daar trekken wij ons als koe niks van aan: onze gele oormerken vallen nogal op. Wettelijk zijn wij verplicht om vier oormerken in onze oren te hebben, in allebei de oren twee. Drie daarvan zien er hetzelfde uit, op het vierde merk schrijft onze baas als we geboren worden het nummer waaraan we op de Betonpleats herkend worden. In mijn geval is dat natuurlijk 781. Het nummer op de andere drie merken is voorgedrukt en is veel langer. Dit noemen ze ons levensnummer. Van begin tot eind is elke koe geregistreerd onder dat nummer. Af en toe verliezen we een oormerk doordat het bijvoorbeeld ergens achter blijft hangen. Dan wordt er snel een nieuw nummer besteld en krijgen we dat weer in. Zo zie je, wij hebben onze ID-kaart altijd bij ons!
Overal herkend – 18 november
Tsja, modieus is ie niet, maar handig is mijn halsband wel! Tenminste, voor mijn baas dan. Niet alleen staat mijn nummer er groot op, zodat ik makkelijk te herkennen ben, maar ook hangt er nog wat aan. In dit kastje zit een zogenoemde responder waardoor ik op verschillende plaatsen in de stal herkend word door de computer. In de krachtvoerbox zit een ontvanger en krijg ik computergestuurd een bepaalde hoeveelheid krachtvoer. Ook als ik de melkstal in loop word ik herkend zodat mijn melkproductie aan mij gekoppeld wordt in de computer. Op die manier heeft mijn baas elke dag een compleet beeld van mij. Heb ik al mijn voer op? Heb ik niet teveel of te weinig melk gegeven? Dit zegt een heleboel over onder andere mijn gezondheid. Dus, eigenlijk is ie ook best handig voor mij!
Een schone staart – 11 november
Melk is een mooi schoon product, wat zo hygiënisch mogelijk geproduceerd moet worden. Schoon werken in de melkstal is belangrijk, evenals schone ligboxen. Maar, wat zeker zo belangrijk is, zijn schone koeien! Daarom hebben wij een aantal borstels in de stal om onszelf lekker schoon te poetsen. Onze staart echter, krijgen we daar niet schoon mee. Daarom krijgen we regelmatig een scheerbeurt voor onze staart, zodat we onszelf en anderen niet vies maken met een vieze staart en we toch de vliegen kunnen verjagen als dat nodig is.
Jammie! – 4 november
Om elke dag in goede conditie te blijven, halen we onze dagverse maaltijd bij het voerhek op. Hierin zit alles wat we nodig hebben. Maar, voor de fanatieke melkproducenten onder ons, en natuurlijk hoor ik daar ook bij, heeft onze baas nog wat extra’s: biks. Extra energie en eiwit om optimaal te kunnen presteren. Dit krachtvoer halen we zelf op in een van de vier krachtvoerboxen in onze stal. De halsband met transponder zorgt ervoor dat we automatisch herkend worden en dat we de juiste hoeveelheid biks kunnen eten, netjes verdeeld over de dag. Omdat de meeste koeien verzot zijn op biks is dit wel nodig om buikpijn te voorkomen.
Op bezoek bij mijn kalf – 28 oktober
Mijn kalfje, wat zeven weken geleden geboren is, maakt het prima! De eerste twee weken heeft ze doorgebracht in een eenlingbox. Daar kon ze goed in de gaten worden gehouden of ze niet ziek werd en of ze goed dronk. Na twee weken is ze verhuisd naar een ruim strohok waar ze samen met leeftijdsgenootjes eet, drinkt, rondrent en heel veel ligt te rusten. Ze hebben allemaal een halsband met transponder om, waardoor ze van de drinkautomaat elke dag precies de goede hoeveelheid kunstmelk krijgt op de juiste temperatuur. Daarnaast krijgt ze biks en ruwvoer wat ze onbeperkt kan eten. Al met al een prachtig plekje voor mijn kalf!
De silo zit weer vol! – 21 oktober
Nadat de hakselaar de maïs gehakseld heeft, wordt het met trekkers en silagewagens naar de silo op ons erf gebracht. Met de shovel wordt het dan allemaal goed aangereden, zodat de lucht eruit is. Wanneer het kuilplastic er strak overheen gespannen is, begint de maïs te verzuren. Dit klinkt misschien wat vies, maar is juist erg goed. Het zorgt er namelijk niet alleen voor dat de maïs heel lang bewaard kan worden, maar ook dat de maïs veel smakelijker wordt en dat ik het zetmeel in de mais makkelijker kan verteren en er dus lekkere melk van kan maken. Gelukkig is de drukte van de oogst nu weer voorbij en kunnen wij deze winter weer van de maïs smullen!
De maïsoogst is begonnen! – 14 oktober
We kunnen de hakselaar weer horen in de stal en de trekkers rijden af en aan. De maïs is weer rijp en wordt geoogst. Omdat de helft van mijn rantsoen bestaat uit mais, wilde ik even inspecteren of het oogsten goed gaat en heb mijn baas bereid gevonden om met mij een kijkje op het land te nemen. Ondanks het prachtige droge weer is het nog wel een beetje nat op het land, maar tot nu toe verloopt het hakselen zonder veel problemen! Er moet in totaal zo’n 50 ha maïs gehakseld worden, dus voorlopig is het nog niet klaar. Volgende week laat ik zien waar de maïs opgeslagen wordt.
Dierendag! – 7 oktober
Maandag was het dierendag en dat betekende dat we bezoek kregen op onze boerderij. Alle kleuters van basisschool de Wâlikker uit Oudemirdum kwamen de koeien, geiten, konijnen (met heel veel baby’s!) bekijken, aaien en knuffelen en er was ook een pony waar ze een rondje op mochten rijden. De konijntjes zijn ook nog verwend met meegenomen worteltjes. Het was een hele gezellige ochtend en natuurlijk wilde ik graag met alle kinderen op de foto voor in de krant. Al met al een echte dierendag hier op de boerderij!
Mijn grote voorbeelden – 30 september
We hebben in de stal heel wat koeien, hele jonge en hele oude. Deze week wil ik jullie eens even voorstellen aan twee van onze oudste koeien in de stal die allebei al meer dan 100.000 liter melk hebben gegeven! Het zijn de koeien 381 en 458, beide al meer dan 13 jaar oud. Een paar weken geleden heeft 381 zelfs nog weer een kalf gekregen! Het zijn niet meer de snelsten in de stal, maar lopen er toch nog fit bij! Ik vind het een hele prestatie en je begrijpt dat dit mijn grote voorbeelden zijn. Op de foto zie je ons met z’n drieën boven op de zeedijk staan. (ik sta rechts)
Gras is gezond – 23 september
Hoewel ik niet graas in de wei, krijg ik wel elke dag lekker vers gras. Iedere dag gaat mijn baas het land in om een wagen vol gras te halen. Op dit moment is het erg nat in het land, waardoor het niet makkelijk is om met de trekker het land in te gaan. Gelukkig krijgt mijn baas toch elke dag nog een vers maaltje gras de stal in. Straks in de winter lukt dit natuurlijk niet meer, maar nu geniet ik er elke dag van! En mijn melk is dus niet alleen lekker, maar ook erg gezond door de omega-3 vetzuren die ik uit het gras haal. Ik zou zeggen, geniet er van!
Biest, daar word je groot en sterk van! – 16 september
Het kalf is geboren en mijn melkproductie komt weer op gang. De eerste dagen geef ik biest: gelige melk die zeer rijk is aan eiwit en belangrijke afweerstoffen. Het is voor een kalf heel belangrijk om volgens de drie v’s biest te krijgen: vlug, veel en vers. Zo snel mogelijk na het afkalven word ik apart gemolken, zodat de biest met de fles aan mijn kalf gevoerd kan worden. De eerste biest is het beste in kwaliteit, hoe langer na afkalven, hoe meer het op gewone melk gaat lijken. Er zijn mensen die biest heerlijk vinden om te drinken of om pannenkoeken van de bakken! Over smaak valt te twisten, maar gezond is het in elk geval wel! Mijn kalf smult er in elk geval wel van!
Geboortebericht: – 9 september
Tige wiis bin ik mei de berte fan myn dochter
333 Betonpleats Hinke Flyer 781
Grutske mem
781 Betonpleats Hinke Zidane 660
Koe781@betonpleats.nl
Ze is er! In de nacht van zaterdag op zondag is na een zeer voorspoedige bevalling, zonder hulp van mijn baas, een prachtig groot vaarskalf geboren! Mijn baas had ’s avonds al wel door dat het niet lang meer zou duren en kwam ’s nachts een paar keer om het hoekje kijken. Om 3 uur was hij verrast toen mijn kalf al geboren was. Hij heeft ons lekker samen in het stro laten liggen. Zoals je op de foto kan zien, liggen we beiden even bij te komen van een enerverende nacht! Inmiddels is mijn kalf verhuisd naar de kalverstal en ga ik vanaf nu weer aan het werk. Ik hou jullie op de hoogte!
De laatste loodjes… – 2 september
Een spannende tijd breekt aan, nog een paar dagen en mijn kalf moet geboren worden. Ik ben weer verhuisd van de groep droge koeien naar de afkalfbox, een lekker ruim strohok waar ik samen met een paar andere koeien nog even van de rust geniet. Inmiddels krijg ik ook speciale ‘droogstandsbiks’, erg belangrijk zo net voor het afkalven. Verder luier ik wat en wordt ik door mijn baas goed in de gaten gehouden: de hele dag lopen er wel mensen langs om te kijken of alles goed gaat en als mijn baas binnen is, kan hij ons via de camera en de computer bekijken. Ik hoop jullie heel snel te kunnen vertellen over mijn kalf!
Weet wat je eet! – 26 augustus
Je kent het wel: weinig beweging, lekker eten en aan het eind van de vakantie zitten de kilo’s eraan. Zo ook bij ons koeien. Natuurlijk moeten we wel in goede conditie blijven, maar doordat ik nu geen melk geef, wordt ik snel te dik. Daarom krijg ik deze weken een uitgekiend dieet/rantsoen met veel hooi van zogenoemd vogeltjesland: weinig bemest, kruidenrijk grasland. Uiteraard bevat dit rantsoen een optimale hoeveelheid vitaminen en mineralen, zodat ik mij goed kan voorbereiden op het afkalven en straks weer de melkproductie. Het zit in onze genen om meteen na het afkalven veel melk te geven. Deze te snelle overgang van vakantie naar werk kan veel gezondheidsproblemen geven. Gelukkig kan mijn baas dat tegenwoordig via het voer (mineralen) goed voorkomen, zodat ik al mijn krachten kan sparen voor een goed herstel na de bevalling.
Dubbelganger – 19 augustus
Helaas helaas, mijn kunstdubbelgangster die ieder jaar van april tot december op het kruispunt bij Oudemirdum te bewonderen was, werd door sommigen niet helemaal gerespecteerd. Men zegt wel: als de wijn is in de man, is de wijsheid in de kan. En zo bleek dat ook nu weer. Een nachtelijke wandeltocht met haar ontvoerders bleek haar bijna fataal. Gewond hebben we haar naar huis gehaald, waar ze gelukkig weer vakkundig opgelapt is. Ze zal nu ook weer een verfbeurt krijgen, waardoor ze straks weer als nieuw kan staan te pronken. Binnenkort staat ze weer bij Oudemirdum op haar plekje, hopelijk in alle rust!
De digitale koe – 12 augustus
Tijdens je vakantie is er even tijd voor nieuwe dingen. Zo ben ik de afgelopen week de digitale weg ingeslagen. Op www.betonpleats.nl zijn al mijn avonturen van de afgelopen weken na te lezen, maar ook vindt je daar nog veel meer informatie over ons bedrijf. Maar, ik ben nog moderner en heb mijn eigen emailadres gekregen: koe781@betonpleats.nl Dus, heb je een vraag of opmerking, laat het mij vooral weten via een mailtje!
Op de foto kan je nog zien dat ik lekker lig te niks doen. Nou ja, ik ben wel erg nuttig bezig met herkauwen, maar daar kan ik lekker bij liggen. Echt vakantie dus. Over een paar weken moet ik weer hard aan het werk, tot die tijd even bijkomen en ik zie graag jullie mailtjes komen!
Als je haar maar goed zit – 5 augustus
Een goede verzorging van de vacht is erg belangrijk, dat weet elke koe. Alleen hebben koeien het probleem dat ze niet overal even goed bij kunnen.
Vandaar dat wij in de stal een aantal borstels hebben hangen die altijd weer voor een heerlijke massage zorgen op rug, bil, zij, kop…eigenlijk overal! Ook bij jeuk in je oren kan hij goed helpen, dat zie je op de foto! Zodra we tegen de borstel leunen, begint deze te draaien. Je snapt dat ze bijna de hele dag wel bezet zijn!
De melk is op… – 29 juli
Nou ja, voor even dan: ik sta namelijk sinds deze week droog en dat wil zeggen dat ik nu niet gemolken wordt. Ik heb zeg maar zwangerschapsverlof!
Je kan op de foto wel zien dat er vrijwel geen melk meer in mijn uier zit, dus de komende 8 weken worden lekker relaxed voor mij! Ook kan je zien dat ik twee rode bandjes om mijn poten heb gekregen, waardoor ik altijd te herkennen ben als droogstaande koe.
Nou, ik neem het er nog even van, jullie ook allemaal nog een paar lekkere vakantieweken gewenst!
Pedicure aan huis – 22 juli
Elke twee weken komt Piet de klauwbekapper bij ons langs voor een pedicurebehandeling zoals dat bij mensen zo mooi heet. Alle koeien die bijna drooggezet worden (volgende keer meer hier over) en alle koeien die in meer of mindere mate last hebben van een klauw, worden behandeld:
de klauwen nakijken op zere plekken en weer even lekker kort geknipt (vergelijk het maar met nagels knippen!). Een goede klauwverzorging is erg belangrijk om goed fit en actief te blijven!
Een lekkere dorstlesser! – 15 juli
Hier zie je mij staan bij een van de waterbakken in onze stal. Door de hele stal verspreid zijn waterbakken te vinden, want door 200 koeien wordt nogal wat water opgedronken!
We drinken ongeveer 100 liter water per dag (Bijna 10 volle emmers!) maar met deze warmte lust ik best een slokje extra! Ook direct na het melken kan je ons vaak bij de waterbakken vinden. Ons water komt uit onze eigen bron, dus diep uit de bodem. Dit is erg lekker en fris water, dat smaakt ons best!
Hoezo zomerhitte?!?! – 8 juli
Het is warm, erg warm in Gaasterlân… maar gelukkig is het bij ons in de stal aardig fris door de grote ventilatoren die nu dag en nacht draaien. Ook staat de tuinsproeier op het dak, waardoor de gevoelstemperatuur binnen een paar graden lager is dan buiten. Dus: blij met mijn plekje in deze aangename stal!
Melk, de witte motor – 1 juli
Vorige week zagen jullie mij van de voorkant in de melkstal staan, nu een plaatje van de achterkant. Mijn spenen worden eerst schoongemaakt en daarna wordt het melkstel onder gehangen.
Wanneer mijn uier leeg is, stopt het melken vanzelf en krijg ik nog wat verzorgingsmiddel op mijn spenen. Want ook voor een koe geldt: je moet je huid goed verzorgen!
Na 10 tot 15 minuten melken kan ik weer lekker gaan eten of drinken.
Een andere keer zal ik meer vertellen over wat er met mijn melk gebeurt.
Mijn werkplek – 24 juni
Elke ochtend en elke middag rond half vijf is het tijd om naar de melkstal te gaan. Daar staan mijn collega’s en ik aan beide kanten met 12 koeien op een rij. We staan mooi naast elkaar en kunnen na het melken allemaal tegelijk naar voren stappen. Zo maken we snel plaats voor de volgende koeien die gemolken willen worden. Volgende week deel drie over het melken!
Mijn werk – 17 juni
Mijn werk als melkkoe is… je raadt het al: melk geven. Ik heb een mooi uier met vier spenen en voor elke liter melk die ik maak moet er 500 liter bloed door mijn uier stromen.
Ik geef gemiddeld 40 liter melk op een dag, drink dat maar eens op! Twee keer per dag word ik gemolken, maar daar vertel ik de volgende keer meer over!
Een kijkje in het leven van Betonpleats Hinke Zidane 660 – 10 juni
Hallo allemaal! Ik wil mij hier graag even voorstellen: mijn naam is Betonpleats Hinke Zidane 660, beter bekend als koe 781 op melkveebedrijf de Betonpleats.
Ik ben 6 jaar en beleef van alles bij ons in de stal.
Om iedereen te laten zien wat ik samen met mijn collega koeien allemaal meemaak, zal er elke week een foto van mij op pagina 3 in de Balkster Courant komen te staan.
De ene keer iets uit mijn dagelijks leven, de andere keer iets wat ik misschien niet elke dag meemaak!
Ik hoop dat je elke week even zal kijken wat ik te melden heb, zodat je een mooi beeld krijgt van het leven bij ons op de boerderij. Wil je nog meer weten, kijk dan eens op www.betonpleats.nl of kom een keertje langs, dan kun je me in levende lijve zien!
Tot volgende week!
